Powrót Lubawy do macierzy

Społeczność Zespołu Szkół w Lubawie kolejny raz powróciła pamięcią do 19 stycznia 1920 roku, kiedy to miasto znalazło się ponownie w granicach odrodzonej Polski. W bieżącym roku obchodzimy 104. rocznicę tych wydarzeń.

Uczniowie naszej szkoły na lekcjach historii usłyszeli o tym styczniowym dniu, kiedy to już około godziny 10:00 niemieccy żołnierze opuścili miasto. Na rynku pojawili się przedstawiciele Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Po raz pierwszy zaśpiewano „Jeszcze Polska nie zginęła”. Ksiądz proboszcz Leon Kasyna odprawił w lubawskiej farze dziękczynne nabożeństwo, podczas którego odśpiewano „Boże coś Polskę”. Około godziny 13:00 od strony Montowa wmaszerowały do miasta oddziały wojska polskiego. Żołnierzy powitał pierwszy polski burmistrz Stanisław Wolski. Tego dnia na lubawskich ulicach panowała ogólna radość, wszędzie powiewały flagi Polski.

W ramach powyższych wydarzenia młodzież wzięła udział w wirtualnym spacerze śladami tamtych zajść. Prowadzący zajęcia Krzysztof Wiecierzycki przedstawił okoliczności powrotu Lubawy do Polski, głównych bohaterów tamtego trudnego czasu oraz obraz naszego miasta sprzed 100 lat zarejestrowany na kartkach pocztowych z początku XX wieku.

Kolejne grupy uczniów pod kierunkiem Katarzyny Granackiej, Krystyny Wójcik – Wiśniewskiej, Justyny Szydłowskiej, Anny Wiśniewskiej oraz Krzysztofa Bartkowskiego odwiedzili miejsca, w których 104. lata temu Lubawa świętowała powrót do Macierzy.  Uczniowie klas pierwszych: Wiktoria Lewandowska, Oliwia Mianecka, Amelia Kraśnicka, Michalina Pielenc, Hanna Więczkowska, Aleksandra Ewertowska, Karolina Ciesielska, Jerzy Lontkowski, Maksymilian Szauer, Jakub Nowiński zaprezentowali w plenerze kolejne punkty omawianych wydarzeń.

Powyższe działania przyczyniły się do kultywowania pamięci dotyczącą historii naszej małej Ojczyzny, jaką jest Lubawa i Ziemie Lubawska.