Typy szkół

Liceum Ogólnokształcące

1) Przedmioty rozszerzone: biologia, chemia, język angielski.

2) Języki obce: język angielski, język niemiecki. 
3) Opis klasy: Profil biologiczno – chemiczny jest dla tych, którzy swoją przyszłość wiążą z kierunkami przyrodniczymi i medycznymi. 

Uczniowie mogą brać udział w Olimpiadzie Biologicznej, Olimpiadzie Wiedzy Ekologicznej, Olimpiadzie Chemicznej, Olimpiadzie Wiedzy o Żywieniu i Żywności i innych. 
Absolwent klasy biologiczno – chemicznej będzie miał prawo wyboru różnych kierunków studiów, m.in.: medycyna, stomatologia, rehabilitacja, fizjoterapia, ratownictwo medyczne, farmacja, zdrowie publiczne, kosmetologia, biotechnologia, biochemia, leśnictwo, weterynaria, dietetyka, biologia, chemia, oceanografia.

1) Przedmioty rozszerzone: WOS, historia, język angielski.

2) Języki obce: język angielski, język niemiecki. 
3) Opis klasy: Profil ten jest dobrą propozycją dla uczniów o zainteresowaniach humanistycznych.

Uczniowie mogą brać udział w Olimpiadzie Historycznej, Olimpiadzie Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym, Olimpiadzie Mediewistycznej oraz wielu innych olimpiadach i konkursach. 
Absolwent klasy humanistycznej ma prawo wyboru różnych kierunków studiów, m.in.: polonistyka, historia, bibliotekoznawstwo, psychologia, pedagogika, filozofia, filologie obce, stosunki międzynarodowe, prawo, politologia, socjologia, dziennikarstwo.

1) Przedmioty rozszerzone: matematyka, geografia i język angielski.

2) Języki obce: język angielski, język niemiecki.

3) Opis klasy: profil matematyczno – geograficzny adresowany jest do uczniów szkoły podstawowej z zainteresowaniami i aspiracjami naukowymi w zakresie nauk ścisłych, ekonomicznych i lingwistycznych; dla uczniów otwartych na zmiany, lubiących pracę w zespole, gotowych do rzetelnej i systematycznej pracy, którzy chcą przygotowywać się do samodzielnego i odpowiedzialnego kształcenia przez całe życie.

Rozszerzona matematyka i geografia otwierają przed absolwentem szerokie możliwości wyboru kierunku studiów. Matura z tych przedmiotów (oraz języka angielskiego) jest wymagana przy rekrutacji na kierunki związane nie tylko z geografią, geodezją, ale też na kierunki ekonomiczne, finanse, rachunkowość i na kierunki związane z biznesem (np. prawo w biznesie). Ten wybór nie może dziwić – kierunki ekonomiczne wciąż cieszą się dużym zainteresowaniem, głównie ze względu na dobre perspektywy pracy. Absolwenci kierunków ekonomicznych i biznesowych są poszukiwani w handlu, bankach, firmach doradczych i korporacjach międzynarodowych.

Coraz częściej absolwenci klas z rozszerzeniem z matematyki i geografii aplikują także na kierunki inżynieryjne. Nierzadko jest to inżynieria zarządzania lub logistyka. Kandydaci na te studia najczęściej muszą legitymować się dobrym wynikiem matury z matematyki i geografii. Absolwenci tych kierunków z pewnością nie mogą narzekać na oferty pracy; dotyczy to zwłaszcza logistyków. Jeśli chodzi o kierunki inżynieryjne, ciekawym wyborem może być np. informatyka w biznesie, która łączy elementy dwóch różnych dziedzin.

Technikum

Przedmiot rozszerzony: MATEMATYKA

Technik elektryk to bardzo ciekawy i odpowiedzialny zawód dający szerokie perspektywy zatrudnienia w przedsiębiorstwach np. Zakładach Energetycznych (również na stanowiskach kierowniczych) oraz możliwość prowadzenia własnej działalności, co może wiązać się z atrakcyjnymi zarobkami. Ukończenie technikum elektrycznego (wymagane zdanie egzaminu maturalnego) daje możliwości dalszego kształcenia się na uczelniach wyższych na kierunkach technicznych, co gwarantuje uzyskiwanie doświadczenia zawodowego docenianego nie tylko w naszym kraju ale i poza granicami. 
Uzyskanie tytułu technika elektryka związane jest z koniecznością zdania następujących kwalifikacji zawodowych: 
1. Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych (ELE.02)
– egzamin w czerwcu w klasie IV.
2. Eksploatacja maszyn, urządzeń i instalacji elektrycznych (ELE.05)
– egzamin w styczniu w klasie V.
Nasza szkoła daje możliwości uzyskania tytułu technika elektryka, który wyróżnia się umiejętnościami realizacji następujących zadań: 
1. kontrola, naprawa oraz konserwacja maszyn, urządzeń oraz instalacji elektrycznych, 
2. montaż instalacji elektrycznych zgodnie z dokumentacją techniczną, 
3. instalacja i uruchamianie maszyn i urządzeń elektrycznych, 
4. wykonywanie pomiarów i prób po montażu instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych, 
5. ocena stanu technicznego instalacji maszyn i urządzeń elektrycznych, 
6. dobór maszyn i urządzeń do konkretnych zadań, 
7. dobór zabezpieczeń instalacji, urządzeń i maszyn elektrycznych, 
8. lokalizacja uszkodzeń w instalacjach, urządzeniach i maszynach elektrycznych, 
9. projektowanie instalacji elektrycznych. 
Działające przy szkole Koło Stowarzyszenia Elektryków Polskich SEP umożliwia uzyskanie uprawnień SEP, które są „biletem wstępu” do lepszej pracy zawodowej. 
Kształcenie w naszej szkole realizowane jest w profesjonalnie wyposażonych pracowniach pod okiem doświadczonych nauczycieli, co czyni zajęcia atrakcyjnymi.

Przedmiot rozszerzony: J.ANGIELSKI

Technik logistyk to zawód zajmujący się planowaniem, organizowaniem, kierowaniem i kontrolowaniem przemieszczania towarów od producenta do konsumenta oraz wykorzystaniem informacji płynących z rynku w celu optymalizacji korzyści wynikających z wymiany towarowej dla wszystkich uczestników tej wymiany.

Technik logistyk powinien dostarczyć towar zgodnie z zamówieniem klienta oraz optymalizować koszty, aby właściwie prowadzić współpracę z klientami. Do podstawowych zadań należy również wybór procedury zakupów oraz wybór dostawców i towarów. Technik logistyk analizuje stan zakupów i nimi zarządza, obsługuje zamówienia i organizuje transport, wykorzystując w tym celu systemy informatyczne. Aby realizować stawiane przed nim zadania,  musi posiadać szeroką wiedzę z zakresu planowania, finansów, marketingu, transportu i dystrybucji, analizy finansowej i ekonomicznej oraz prawa krajowego i międzynarodowego w zakresie objętym jego działaniem.  

Uczniowie w trakcie nauki w technikum logistycznym  mają możliwość zdobycia dwóch kwalifikacji:

SPL.01. Obsługa magazynów- egzamin w czerwcu w III klasie

SPL.04. Organizacja transportu- egzamin w styczniu w V klasie

Uczeń po zdaniu egzaminu zawodowego, otrzymuje świadectwo potwierdzające kwalifikacje w zawodzie w zakresie jednej kwalifikacji. Osoba, która zdała egzaminy z zakresu wszystkich kwalifikacji wyodrębnionych w danym zawodzie oraz posiada poziom wykształcenia wymagany dla danego zawodu, otrzymuje dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie.

Przedmiot realizowany w zakresie rozszerzonym to język angielski.

Przedmioty zawodowe: wybierając technikum logistyczne oprócz przedmiotów ogólnokształcących będziesz się uczył następujących przedmiotów zawodowych: 

  1. Gospodarka magazynowa
  2. Magazyny przyprodukcyjne
  3. Magazyny dystrybucyjne
  4. Logistyka transportu
  5. Usługi logistyczno-transportowe
  6. Procesy magazynowe
  7. Organizacja prac magazynowych
  8. Procesy transportowe
  9. Procesy magazynowo-spedycyjne
  10. Język angielski zawodowy
  11. Praktyka zawodowa

 

Celem kształcenia w zawodzie technik logistyk jest przygotowanie absolwenta do wykonywania następujących zadań zawodowych:

  • planowania i organizowania prac związanych z procesem logistycznym w łańcuchach dostaw;
  • zarządzania zapasami,
  • organizowania prac związanych z gospodarką magazynową,
  • zarządzania gospodarką odpadami,
  • planowania i organizowania prac związanych z procesem logistycznym w jednostkach gospodarczych i administracyjnych.


Możliwości zatrudnienia absolwentów

Technicy logistycy zatrudniani są w przedsiębiorstwach logistycznych, handlowych, spedycyjnych itp. Najczęściej pracują jako koordynatorzy zaopatrzenia i zbytu, spedytorzy, przedstawiciele handlowi, magazynierzy. Mogą pracować także jako specjaliści do spraw sprzedaży i prognozowania popytu, planowania zakupów, handlu elektronicznego, obsługi klientów czy zarządzania centrum dystrybucyjnym, a także jako administratorzy taboru i organizatorzy transportu. Technicy logistycy projektują, organizują i odpowiadają za efektywność działania systemów dystrybucji, transportu i komunikacji.

Warunki pracy :

Logistyk to specjalista potrzebny w każdej firmie. Od przedsiębiorstwa produkcyjnego, czy handlowego po zakład komunikacji miejskiej. Miejscem pracy jest pomieszczenie zamknięte – biuro firmy, baza, centrala firmy, obiekty magazynowe. Jest to praca umysłowa, stanowisko samodzielne, pod nadzorem.

Przedmiot rozszerzony: GEOGRAFIA

Kwalifikacje zawodowe: 

  • EKA.05. Prowadzenie Spraw Kadrowo-Płacowych I Gospodarki Finansowej Jednostek Organizacyjnych
  • EKA.07. Prowadzenie Rachunkowości

Technik rachunkowości zajmuje się:

  • księgowaniem i wystawianiem faktur od dostawców,
  • rozliczaniem świadczeń oraz składek pobieranych przez ZUS,
  • przygotowywaniem sprawozdań czy analiz finansowych
  • rozliczaniem wynagrodzeń, często przy użyciu specjalistycznego oprogramowania komputerowego.
  • Ponadto do ich obowiązków należy, m.in. wystawianie zaświadczeń, sporządzanie i wysyłanie deklaracji podatkowych oraz ubezpieczeniowych, a także zgłaszanie nowych pracowników do ZUS.

W Zespole Szkół w Lubawie w zawodzie technik rachunkowości uczniowie zdobywają praktyczną wiedzę  niezbędną do zarządzania finansami firmy, poznają zasady funkcjonowania biura rachunkowego oraz biura wynagrodzeń i danin publicznych.

Przedmioty na kierunku technik rachunkowości:

  • Podstawy ekonomii,
  • Podstawy statystyki,
  • Wynagrodzenia i podatki,
  • Biuro wynagrodzeń i danin publicznych,
  • Rachunkowość i analiza finansowa,
  • Biuro rachunkowości,
  • Język obcy zawodowy.

W naszej szkole posiadamy nowoczesne pracownie i oprogramowanie komputerowe, które wykorzystywane są do rozwijania praktycznych umiejętności zawodowych i poszerzania wiedzy naszych uczniów.   Zajęcia zawodowe są interesujące i atrakcyjne, przez co są ulubionymi zajęciami naszych uczniów.

Absolwenci technikum rachunkowości mogą znaleźć pracę w:

  • biurach rachunkowych,
  • banku i instytucjach finansowych,
  • działach księgowości,
  • działach kadr i płac,
  • firmach ubezpieczeniowych,
  • Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych,
  • urzędach skarbowych i urzędach jednostek samorządu terytorialnego,
  • i wiele, wiele innych, zdobyta wiedza i umiejętności przyda się również w prowadzeniu własnej działalności gospodarczej.

Przedmioty rozszerzone: Matematyka

Technik robotyk jest obecnie jednym z najbardziej poszukiwanych zawodów w przemyśle. Związane jest to z dążeniem zakładów produkcyjnych do maksymalnej automatyzacji i robotyzacji procesów produkcyjnych. Zawód ten jest odpowiedzią na potrzeby dynamicznie zmieniającej się światowej gospodarki. Specjaliści z tego zawodu poszukiwani są do obsługi, instalowania i programowania procesów produkcji z wykorzystaniem robotów i układów automatyki przemysłowej.

Nasza szkoła daje możliwości uzyskania tytułu technika robotyka, który wyróżnia się umiejętnościami realizacji następujących zadań:

  • posługiwaniem się programami CAD/CAM,
  • posługiwaniem się dokumentacją techniczną oraz narzędziami pomiarowymi,
  • programowaniem sterowników PLC,
  • projektowaniem układów sterowania: elektrycznego, elektropneumatycznego i elektrohydraulicznego,
  • wykonywaniem montażu urządzeń i systemów robotyki,
  • uruchamianiem, obsługą i eksploatacją urządzeń i systemów robotyki,
  • oraz diagnozowaniem i konserwacją urządzeń i systemów robotyki.

Teoretyczna i praktyczna nauka zawodu odbywa się w naszej szkole w nowoczesnych pracowniach, które wyposażyliśmy dzięki umowom partnerskim zawartym między firmami: IKEA Industry Lubawa i IDSOL Sp. z o.o. oraz współpracy z firmami:

  • ABB Sp. z o.o.
  • EPLAN Software & Services Sp. z o.o.
  • NORD Napędy Sp. z o.o.
  • SIEMENS Polska Sp. z o.o. itp.

Dzięki umowom partnerskim nasi uczniowie odbywać będą zajęcia instruktażowe oraz miesięczne praktyki zawodowe w firmach prowadzących zrobotyzowaną produkcję i zajmujących się budową zrobotyzowanych stanowisk pracy.

Uzyskanie tytułu technika robotyka związane jest z koniecznością zdania następujących kwalifikacji zawodowych: 

  1. Montaż, uruchamianie i obsługa systemów robotyki (ELM.07)
    – egzamin w czerwcu w klasie IV.
  2. Eksploatacja i programowanie systemów robotyki (ELM.08)
    – egzamin w styczniu w klasie V.

Absolwenci zawodu technik robotyk mogą być zatrudniony jako:

  • operatorzy i programiści robotów przemysłowych,
  • konstruktorzy i technolodzy,
  • montażyści robotów przemysłowych,
  • nadzór techniczny systemów zrobotyzowanych.
SZKOŁA BRANŻOWA

CZĘŚĆ PRAKTYCZNA NAUKI ZAWODU

W Szkole Branżowej I Stopnia w Lubawie uczeń w dwóch zawodach może dokonać wyboru w jaki sposób chce pobierać praktyczną naukę zawodu. Do tych zawodów należy kucharz i elektryk.

  1. Uczeń może zdecydować, że praktyczną naukę zawodu będzie realizować pod okiem nauczycieli na pracowniach szkolnych. Zajęcia odbywają się wówczas w małych grupach, a uczniowie samodzielnie lub w parach wykonują ćwiczenia praktyczne wykorzystując produkty/materiały przygotowane przez nauczyciela prowadzącego zajęcia. Uczeń w tym przypadku nie musi szukać sobie miejsca odbywania zajęć praktycznych, a zajęcia odbywają się w roku szkolnym, zgodnie z zarządzeniem Ministra Edukacji i Nauki (w ferie, wakacje i dni wolne od nauki  zajęcia praktyczne nie odbywają się). W tym przypadku uczeń nie otrzymuje wynagrodzenia.
  2. Uczeń może zdecydować, że praktyczną naukę zawodu chce pobierać w zakładzie, u pracodawcy. Wówczas sam musi sobie znaleźć przyszłego pracodawcę, podpisać z nim umowę na okres trzech lat nauki i staje się w tym czasie pracownikiem młodocianym. Pracownik młodociany otrzymuje od pracodawcy miesięczne wynagrodzenie za pracę, ale nieobecności na zajęciach praktycznych może usprawiedliwić tylko zwolnieniem lekarskim L4. Pracownik młodociany nie ma też wolnego czasu w czasie przerw w nauce. Tak jak każdy pracownik, może w ciągu roku wykorzystać 1 miesiąc urlopu płatnego. O sposobie realizacji programu nauczania dotyczącego zajęć praktycznych decyduje pracodawca.

W pozostałych zawodach uczniowie Szkoły Branżowej I Stopnia w Lubawie część praktyczną nauki zawodu mogą realizować wyłącznie jako pracownicy młodociani.

Zawody Szkoły Branżowej I stopnia 

Kwalifikacje zawodowe: produkcja wyrobów cukierniczych. 
Cukiernik zajmuje się produkowaniem wyrobów cukierniczych, ich dekorowaniem, magazynowaniem i przygotowaniem do dystrybucji.
Główne zadania i wykonywane czynności: 
1. Ocenia przydatność surowców i wyrobów cukierniczych, 
2. Miesza surowce zgodnie z recepturami, 
3. Obsługuje i reguluje urządzenia do wytwarzania wyrobów cukierniczych, 
4. Przygotowuje nadzienia, 
5. Dekoruje wyroby cukiernicze, 
6. Prowadzi dokumentację produkcyjną i rozliczenia surowców. 
Kompetencje i kwalifikacje: 
1. Na stanowisku cukiernik pracodawcy zatrudniają absolwentów zasadniczej szkoły zawodowej, 
2. Możliwe kształcenie w rzemiośle, a także w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych, 
3. W dalszym procesie nauki można uzyskać dyplom technika technologii żywności, 
4. Cukiernik powinien mieć wiedzę na temat wytwarzania produktów spożywczych, wartości odżywczych produktów, metod utrwalania żywności, przechowywania i ich wpływu na jej jakość. Cukiernik powinien znać maszyny, urządzenia i instalacje techniczne przetwórstwa spożywczego oraz umieć czytać rysunki techniczne. Powinien mieć wiedzę w zakresie bezpieczeństwa żywności i możliwych zagrożeń. 
W tym zawodzie konieczna jest znajomość zasad bhp, ppoż, systemów GHP, GMP i HACCP, 
1. Aby wykonywać zawód cukiernika, niezbędna jest znajomość surowców i produktów cukierniczych, procesów przetwarzania i oceny jakości, zasad magazynowania, dokumentowania i przygotowania do obrotu produktów cukierniczych. Na tym stanowisku niezbędna jest też umiejętność doboru i obsługi maszyn do produkcji i dekoracji określanych wyrobów cukierniczych, 
2. Do wykonywania zawodu cukiernika konieczny jest sprawny zmysł smaku, dotyku i wzroku, dobrze rozwinięty zmysł estetyczny oraz zdolności artystyczne. Istotne są dobrze rozwinięte kompetencje komunikacyjne, jako że praca ma charakter zespołowy, 
3. Cukiernik powinien cechować się odpowiedzialnością, dokładnością, wyobraźnią i zdolnością twórczego myślenia, a także sprawnością fizyczną i dobrym stanem zdrowia. 
Środowisko i charakter pracy: 
Cukiernik pracuje w zespole, w pomieszczeniach zamkniętych o podwyższonej temperaturze. Do pracy wykorzystuje narzędzia i urządzenia. Ten zawód wymaga dobrej kondycji fizycznej- cukiernik pracuje na stojąco i w ruchu. Jego czas pracy jest normowany, zmianowy i obejmuje również godziny nocne. Wykonywanie tych czynności wymaga noszenia odzieży ochronnej. Praca może wymagać aktualizowania wiedzy technicznej, dotyczącej procesów produkcyjnych oraz standardów oceny jakości.

Kwalifikacje zawodowe: wykonywanie robót dekarskich. 
Dekarz pokrywa i naprawia dachy materiałami dekarskimi. Zakłada, konserwuje i remontuje urządzenia służące do odprowadzania wody z dachów. Główne zadania i wykonywane czynności: 
1. Przygotowuje blachy do robót dekarskich i obróbek blacharskich. 
2. Wykonuje podstawowe operacje blacharskie (trasowanie, cięcie, wiercenie, lutowanie połączeń, nitowanie, wywijanie krawędzi, wyklepywanie naroży itd.). 3. Obija blachą elementy drewniane. 
4. Wykonuje pokrycia dachowe z różnych materiałów. 
5. Montuje rynny i rury spustowe. 
6. Kryje dachy różnymi rodzajami dachówek i materiałami z tworzyw sztucznych. 
7. Wykonuje rekonstrukcje i konserwacje pokryć dachowych. 
8. Rozbiera różne rodzaje pokryć dachowych. 
Kompetencje i kwalifikacje: 
1. W zawodzie dekarza pracodawcy zatrudniają osoby z wykształceniem zasadniczym zawodowym. 
2. Możliwe jest również przyuczenie do zawodu i zdobywanie doświadczenia w trakcie pracy lub w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych. 
3. Dekarz powinien mieć podstawową wiedzę o: rodzajach i elementach obiektów budowlanych, elementach instalacji budowlanych, materiałach budowlanych i ich zastosowaniach. Powinien znać zasady sporządzania rysunków budowlanych i przestrzegać ich, umieć wykonywać szkice robocze, a także rozróżniać rodzaje i elementy dokumentacji stosowanej w budownictwie. W tym zawodzie bardzo istotna jest także umiejętność rozpoznawania elementów zagospodarowania terenów budów. 
4. W zawodzie dekarza są wymagane umiejętności wykonywania pokryć dachowych i obróbek dekarskich, wykonywania montażu okien dachowych, świetlików itp., wykonywania odwodnień połaci dachowych, prowadzenia remontów i rozbiórek pokryć dachowych, rozumienia specyfikacji technicznych, norm oraz instrukcji wykonywania pokryć dachowych. Niezbędna jest też wiedza na temat m.in. rodzajów i elementów konstrukcji dachów i systemów odwodnień połaci dachowych, rodzajów pokryć dachowych, wykonywania izolacji i sprzętu do wykonywania i rozbiórki obróbek dekarskich i odwodnień połaci dachowych. 
5. Wykonywanie zawodu dekarza wymaga zdolności manualnych, koordynacji i podzielności uwagi. 
6. W tym zawodzie jest też wymagana duża sprawność fizyczna i wytrzymałość. 
Środowisko i charakter pracy: 
Dekarz pracuje w warsztacie i na dachu; praca na dachu jest uzależniona od dobrych warunków atmosferycznych. Z tego samego powodu jest to praca sezonowa. Głównym zagrożeniem podczas wykonywania tego zawodu jest ryzyko upadku z wysokości. Jest to praca wymagająca dobrej kondycji fizycznej ze względu na konieczność przenoszenia dużej ilości materiałów i narzędzi. Prace na wysokości są prowadzone tylko w świetle dziennym i w systemie jednozmianowym.

Elektryk to bardzo ciekawy i odpowiedzialny zawód, bez którego nie można wyobrazić sobie życia w dobie wielkiego rozwoju technicznego z jakim mamy obecnie do czynienia. We wszystkich dziedzinach życia spotykamy urządzenia elektryczne o różnym stopniu zaawansowania, do których budowy, montażu i obsługi niezbędny jest wykwalifikowany elektryk. Uzyskując zawód elektryka otwieramy przed sobą szerokie horyzonty zatrudnienia w przedsiębiorstwach, jak również możliwość prowadzenie własnej działalności, gwarantujące ciekawą pracę i atrakcyjne zarobki. 
Uzyskanie tytułu elektryka związane jest z koniecznością zdania następujących kwalifikacji zawodowych: 
Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych (ELE.02)
– egzamin w czerwcu w klasie III.
Obecny system kształcenia umożliwia uzyskanie elektrykom w dość prosty sposób tytułu technika elektryka (wystarczy zdać dodatkową kwalifikację – Eksploatacja maszyn, urządzeń i instalacji elektrycznych (ELE.05)).
Nasza szkoła daje możliwości uzyskania zawodu elektryka, który wyróżnia się umiejętnościami realizacji następujących zadań: 
1. kontrola, naprawa oraz konserwacja maszyn, urządzeń oraz instalacji elektrycznych, 
2. montaż instalacji elektrycznych zgodnie z dokumentacją techniczną, 
3. instalacja i uruchamianie maszyn i urządzeń elektrycznych, 
4. wykonywanie pomiarów i prób po montażu instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych, 
5. ocena stanu technicznego instalacji maszyn i urządzeń elektrycznych. 
Działające przy szkole Koło Stowarzyszenia Elektryków Polski SEPumożliwia uzyskanie u prawnień SEP, które są „biletem wstępu” do lepszej pracy zawodowej. 
Kształcenie w naszej szkole realizowane jest w profesjonalnie wyposażonych pracowniach pod okiem doświadczonych nauczycieli, co czyni zajęcia atrakcyjnym

Kwalifikacje zawodowe: Wykonywanie zabiegów fryzjerskich. 
Fryzjer wykonuje zabiegi fryzjerskie, takie jak: golenie i strzyżenie włosów i zarostu, mycie i pielęgnowanie włosów, czesanie, trwała ondulacja, pielęgnowanie, rozjaśnianie i farbowanie włosów itp. 
Główne zadania i wykonywane czynności: 
1. Ocenia gatunek i stan włosów. 
2. Myje głowę przy użyciu szamponów i środków pielęgnacyjnych. 
3. Strzyże włosy na sucho lub mokro. 
4. Modeluje fryzury. 
5. Wykonuje uczesania innymi technikami, np. przez nawijanie włosów na wałki, suszenie, rozczesywanie i układanie, z zastosowaniem dodatków fryzjerskich. 
6. Wykonuje trwałą ondulację różnymi technikami. 
7. Farbuje lub rozjaśnia włosy. 
8. Przeprowadza zabiegi pielęgnacyjno-lecznicze włosów i skóry głowy. 
9. Goli zarost twarzy i głowy. 
10. Strzyże brody i wąsy, dobiera kształt zarostu, modeluje. 
11. Ostrzy, czyści i odkaża narzędzia i przybory, konserwuje używany sprzęt oraz usuwa drobne usterki. 
Kompetencje i kwalifikacje: 
1. Pracę w zawodzie fryzjera może wykonywać osoba, która ukończyła zasadniczą szkołę zawodową, 
2. Kształcenie w tym zawodzie odbywa się również w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych oraz kształcenia w rzemiośle. W dalszym procesie kształcenia można uzyskać dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie technik usług fryzjerskich, uzupełniając wykształcenie ogólne do poziomu średniego, 
3. Wykonywanie zawodu fryzjera wymaga sprawności manualnej oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej, 
4. Fryzjer powinien być odpowiedzialny, samodzielny, rzetelny i sumienny oraz odporny na działanie pod presją czasu. Osoba wykonująca zawód fryzjera powinna również charakteryzować się wysoką kulturą osobistą ze względu na ciągły kontakt z ludźmi. Na tym stanowisku są preferowane osoby asertywne, elastyczne i otwarte na zmiany, 
5. Fryzjer powinien mieć wiedzę o rodzajach włosów oraz ich właściwościach, budowie i fizjologii włosów, rodzajach uszkodzeń włosów, budowie i funkcji skóry, zmianach chorobowych na skórze głowy, preparatach i sprzęcie stosowanych do zabiegów fryzjerskich, 
6. Aby wykonywać zawód fryzjera, należy mieć doświadczenie w wykonywaniu zabiegów pielęgnacyjnych i chemicznych włosów, strzyżeniu włosów i wykonywaniu stylizacji fryzur. 
Środowisko i charakter pracy: 
Fryzjer pracuje z ludźmi, najczęściej w stałych porach, ok. 8 godzin dziennie. Może się zdarzyć, że jego czas pracy jest nienormowany (fryzjer teatralny, filmowy, telewizyjny). Fryzjer pracuje na stojąco, w niewygodnej pozycji ciała, w pomieszczeniach zamkniętych. Jest narażony na ciągły kontakt ze środkami kosmetycznymi (chemicznymi). 

Kwalifikacje zawodowe: Rejestracja i obróbka obrazu. 
Fotograf zajmuje się wykonywaniem wszelkiego rodzaju zdjęć, ich wywoływaniem oraz obróbką. 
Główne zadania i wykonywane czynności: 
1. Organizuje swoje stanowisko pracy. 
2. Planuje swoje działania, dobiera odpowiednie rekwizyty oraz materiały fotograficzne i sprzęt. 
3. Rejestruje obraz, wykonując fotografie. 
4. Zajmuje się obróbką chemiczną bądź cyfrową materiałów fotograficznych. 
5. Tworzy odbitki i kopie z własnych materiałów oraz z materiałów dostarczonych przez klientów. 
6. Wykonuje różnego rodzaju obróbkę zdjęć (np. odświeżanie starych fotografii, retusz, zmianę kolorów, dodawanie lub usuwanie elementów). 
7. Archiwizuje materiały fotograficzne. 
Kompetencje i kwalifikacje: 
1. Pracę w zawodzie fotografa może wykonywać osoba, która ukończyła szkołę zawodową bądź zawodowy kurs kwalifikacyjny. 
2. Fotograf powinien mieć podstawową wiedzę o warsztacie pracy, zasadach i technikach fotograficznych, wykonywaniu różnych typów fotografii (np. fotografii portretowej, reklamowej, krajobrazowej, fotoreportażowej itp.). Powinien też mieć podstawy wiedzy w zakresie historii sztuki czy historii fotografii, umieć obsługiwać sprzęt i maszyny fotograficzne, komputer oraz specjalistyczne programy do obróbki zdjęć. 
3. Fotograf powinien umieć zorganizować swój warsztat pracy, dobrać rekwizyty i materiały oraz sprzęt. 
4. Powinien też wiedzieć, jakie metody i techniki fotograficzne dobrać do danej sytuacji w celu realizacji zlecenia (zadania). Osoba pracująca na tym stawisku powinna umieć przekonywać, negocjować i współpracować z innymi. 
5. Fotograf powinien łatwo nawiązywać kontakt, cechować się wrażliwością artystyczną, dokładnością i cierpliwością. Na tym stanowisku ważny jest dobry wzrok, umiejętność rozróżniania barw i dobra koordynacja wzrokowo-ruchowa. Fotograf powinien być dokładny, spostrzegawczy i skoncentrowany na danej czynności oraz jednocześnie mieć podzielną uwagę. Powinien być osobą otwartą, pomocną. 
Środowisko i charakter pracy: 
Fotograf może pracować w różnych warunkach atmosferycznych i w różnych miejscach -w pomieszczeniach (np. w zakładzie fotograficznym, prywatnym mieszkaniu, kościele) lub na otwartej przestrzeni (np. na ulicy, w lesie, na łące), a także w nietypowych miejscach i sytuacjach (np. w wodzie, w powietrzu, pod ziemią). Fotograf zwykle pracuje indywidualnie, rzadziej w zespole. Praca wymaga kontaktów z ludźmi. Godziny pracy na tym stanowisku zazwyczaj nie są stałe, z wyjątkiem pracy w punkcie fotograficznym bądź zakładzie, fotograf może pracować także w dni ustawowo wolne. Osoba pracująca w tym zawodzie jest narażona na działanie szkodliwych substancji chemicznych (odczynników) oraz promieniowania elektromagnetycznego. 

Kwalifikacje zawodowe: Wykonywanie robót dekarskich. Wykonywanie robót kamieniarskich. 
Kamieniarz przeprowadza obróbkę ręczną i mechaniczną różnego rodzaju kamieni naturalnych i sztucznych oraz montuje elementy z kamienia. Wykonuje też roboty renowacyjne oraz konserwację elementów kamiennych. 
Główne zadania i wykonywane czynności: 
1. Kwalifikuje surowce lub półfabrykaty do dalszej produkcji. 
2. Roztarasowuje bloki kamienne lub półfabrykaty na mniejsze elementy kamienne w zależności od przeznaczenia danego elementu. 
3. Wykonuje otwory montażowe i transportowe w elementach kamieniarskich. 
4. Wykonuje elementy kamienne wielościenne, złożone elementy o powierzchniach profilowanych przelotowych, narożnikowych itp. za pomocą narzędzi obróbczych oraz profilarek, tokarek kamieniarskich, pił i tarcz diamentowych, frezarek kamieniarskich. 
5. Odkuwa napisy ryte i wypukłe różnymi technikami. 
6. Prowadzi roboty renowacyjne. 
Kompetencje i kwalifikacje: 
1. W zawodzie kamieniarza pracodawcy zatrudniają osoby z wykształceniem zasadniczym zawodowym. 
2. Możliwe jest również przyuczenie do zawodu i zdobywanie doświadczenia w trakcie pracy lub w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych. 
3. Kamieniarz powinien mieć wiedzę o rodzajach i elementach obiektów budowlanych, elementach instalacji budowlanych, materiałach budowlanych i ich zastosowaniach. Powinien znać zasady sporządzania rysunków budowlanych i przestrzegać ich, umieć wykonywać szkice robocze, a także rozróżniać rodzaje i elementy dokumentacji stosowanej w budownictwie. W tym zawodzie bardzo istotna jest też umiejętność rozpoznawania elementów zagospodarowania terenów budów. 
4. Aby wykonywać zawód kamieniarza, należy umieć wykonywać kamienne elementy budowlane i detale architektoniczne, obiekty małej architektury z materiałów kamieniarskich, montaż kamiennych elementów budowlanych. 
5. Od osoby wykonującej ten zawód wymaga się dobrej kondycji fizycznej, sprawności manualnej i zdolności technicznych. Kamieniarz powinien mieć umiarkowanie rozwinięte zdolności komunikacyjne, mile widziana jest znajomość języka obcego. 
Środowisko i charakter pracy: 
Kamieniarz pracuje zarówno w pomieszczeniach zamkniętych, jak i na powietrzu, najczęściej w systemie jednozmianowym, 8-9 godzin dziennie. W trakcie pracy przenosi ciężary na niewielkie odległości. Jest to praca uzależniona od warunków atmosferycznych, dlatego w naszym klimacie ma znamiona sezonowości – liczba zleceń zmniejsza się w okresie zimowym. W zależności od miejsca zatrudnienia możliwe są częste wyjazdy zagraniczne, głównie w celu wykonywania prac renowacyjnych. Praca może być wykonywana samodzielnie lub w małych zespołach. 

Kwalifikacje zawodowe: Wykonywanie usług krawieckich. 
Krawiec wykonuje, konstruuje i szyje odzież damską, męską i dziecięcą z wszelkiego rodzaju materiałów, w tym także ze skór licowych i materiałów licopodobnych. 
Główne zadania i wykonywane czynności: 
1. Dobiera materiały odzieżowe i dodatki krawieckie oraz rozpoznaje ich właściwości konfekcyjne. 
2. Zdejmuje wymiary z sylwetki lub odczytuje je z tabel pomiarów antropometrycznych. 
3. Wykonuje formy oraz szablony elementów odzieży i projektuje ich układ na materiale odzieżowym. 
4. Oblicza zużycie materiałów podstawowych i dodatków krawieckich na jednostkę wyrobu. 
5. Wykrawa elementy odzieży z materiałów podstawowych, watoliny lub wkładów ocieplających, podszewek. 
6. Formuje termicznie wybrane elementy odzieży i podkleja wkładami usztywniającymi i wzmacniającymi. 
7. Łączy podstawowe elementy odzieży i wykonuje przymiarki na manekinie lub na sylwetce. 
8. Przygotowuje i eksploatuje maszyny szwalnicze. 
9. Prasuje elementy i gotową odzież. 
10. Przerabia i naprawia wyroby odzieżowe. 
11. Ustala koszty wykonania odzieży. 
Kompetencje i kwalifikacje: 
1. Pracę w zawodzie krawca może wykonywać osoba legitymująca się dyplomem ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej. Kształcenie w tym zawodzie odbywa się również w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych i nauki w rzemiośle. W ramach dalszego rozwoju można uzupełnić wykształcenie ogólne do poziomu średniego w zawodzie technik technologii odzieży. 
2. Wykonywanie zawodu krawca wymaga umiejętności oceny organoleptycznej surowców, półproduktów i wyrobów gotowych. Na tym stanowisku są konieczne zdolności techniczne i manualne, dobry wzrok i umiejętność rozróżniania barw. Bardzo ważna jest zdolność koncentracji, podzielność uwagi i kreatywność. Przydatna jest umiejętność obsługi klienta na poziomie podstawowym. 
3. Krawiec powinien mieć wiedzę o surowcach włókienniczych oraz ich właściwościach, rodzajach wyrobów włókienniczych, materiałach odzieżowych, zasadach wykonywania pomiarów krawieckich, rodzajach ściegów maszynowych i ich zastosowaniu, metodach konserwacji materiałów i wyrobów odzieżowych oraz rodzajach maszyn odzieżowych. Powinien umieć wykonywać ściegi ręczne, rysunki modelowe wyrobów odzieżowych, korzystać z projektów wyrobów odzieżowych, wykonywać rysunki techniczne wyrobów odzieżowych. 
4. Aby wykonywać zawód krawca, trzeba mieć doświadczenie w konstruowaniu i modelowaniu wyrobów odzieżowych, dobieraniu materiałów i dodatków do wyrobu odzieżowego, obsłudze maszyn i urządzeń do wytwarzania wyrobów odzieżowych, przeróbkach i naprawie wyrobów odzieżowych. 
Środowisko i charakter pracy: 
Miejscem pracy krawca są prywatne warsztaty, punkty usługowe, wzorcownie modelowe i zakłady produkcyjne. Krawiec pracuje zarówno indywidualnie, jak i zespołowo, wykonując zróżnicowane czynności. Odpowiada finansowo za powierzone narzędzia i materiały. Krawiec pracuje ok. 8 godzin dziennie, zazwyczaj w stałych godzinach, prowadząc własną działalność, sam ustala godziny pracy. Zadania wykonuje w dobrze oświetlonych pomieszczeniach zamkniętych, często w dużych halach, w otoczeniu maszyn.

Kwalifikacje zawodowe: Sporządzanie potraw i napojów.
Kucharz sporządza różnego rodzaju potrawy, ciasta, napoje i desery z zastosowaniem narzędzi, maszyn i urządzeń w zakładach gastronomicznych oraz przedsiębiorstwach zajmujących się przygotowywaniem i produkcją wyrobów i półproduktów kulinarnych.
Pobiera surowce i półprodukty do produkcji kulinarnych.
Główne zadania i wykonywane czynności:
1. Zabezpiecza przed zepsuciem surowce, półprodukty i gotowe wyroby.
2. Wykonuje obróbkę wstępną produktów (ręczną, mechaniczną, termiczną).
3. Wykonuje gastronomiczny rozbiór mięsa.
4. Wykonuje różnymi technikami i metodami – zgodnie z normami surowcowymi – różne asortymenty potraw.
5. Wykańcza, porcjuje, dekoruje i wydaje wyroby kulinarne.
6. Sporządza potrawy dla różnych diet.
7. Przygotowuje potrawy, napoje i desery podczas przyjęć okolicznościowych.
Kompetencje i kwalifikacje:
1. Pracę w zawodzie kucharza może wykonywać osoba, która ukończyła zasadniczą szkołę zawodową.
2. Kształcenie w tym zawodzie odbywa się również w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych oraz kształcenia w rzemiośle. W dalszym procesie kształcenia można uzyskać dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie technik żywienia i usług gastronomicznych, uzupełniając wykształcenie ogólne do poziomu średniego.
3. W zawodzie kucharza szczególnie ważna jest skrupulatność, dokładność, a także zdolność koncentracji i podzielność uwagi. Ze względu na specyfikę zawodu od kucharza wymaga się także wrażliwości estetycznej i smakowej. Kucharz musi być osobą odpowiedzialną, gdyż od niego zależy zdrowie osób spożywających jego potrawy. Musi być wytrzymały na duży i długotrwały wysiłek fizyczny, a także wykazywać się dbałością o czystość na stanowisku pracy. W tym zawodzie jest też przydatna odporność na stres związany z kontaktem z klientami.
4. Kucharz powinien mieć wiedzę o surowcach, dodatkach do żywności i materiałach pomocniczych stosowanych w produkcji gastronomicznej, zasadach racjonalnego wykorzystania surowców, zasadach gospodarki odpadami, zasadach racjonalnego żywienia, instalacjach technicznych w zakładach gastronomicznych. Powinien także umieć posługiwać się instrukcjami obsługi maszyn i urządzeń stosowanych w produkcji gastronomicznej, rozróżniać maszyny, urządzenia i sprzęt stosowane w produkcji gastronomicznej.
5. Aby wykonywać zawód kucharza, trzeba mieć doświadczenie w sporządzaniu potraw, przechowywaniu żywności, wykonywaniu czynności związanych z ekspedycją potraw i napojów. Konieczna jest znajomość i przestrzeganie przepisów bhp i ppoż. obowiązujących w zakładach żywienia zbiorowego. Środowisko i charakter pracy: Kucharz najczęściej pracuje w zespole. Jego zadania są rutynowe. Pracuje w systemie zmianowym, ok. 8-9 godzin dziennie, w przypadku większych zleceń może się zdarzyć, że dłużej. Pracuje także w dni ustawowo wolne. Praca ta wiąże się z długim przebywaniem w pozycji stojącej, w zamkniętych pomieszczeniach o dużej temperaturze, wilgotności i hałasie, a także przenoszeniem ciężkich przedmiotów.

Kwalifikacje zawodowe: Montaż i obsługa maszyn i urządzeń. 
Mechanik-monter maszyn i urządzeń montuje, obsługuje, naprawia i utrzymuje w stałej sprawności technicznej maszyny i urządzenia. Główne zadania i wykonywane czynności: 
1. Wykonuje montaż, demontaż, naprawę i obsługę maszyn i urządzeń. 
2.Identyfikuje i diagnozuje uszkodzenia wynikłe w trakcie eksploatacji. 
3.Wymienia uszkodzone elementy i zespoły. 
4.Przy uszkodzeniach, które wymagają naprawy warsztatowej, demontuje podzespół, następnie montuje i reguluje. 
5.Obsługuje maszyny i urządzenia przemysłowe przez regulacje i konserwacje (np. czyszczenie, dokręcanie, wymianę płynów eksploatacyjnych). Kompetencje i kwalifikacje: 
1. Pracę w zawodzie mechanika-montera maszyn i urządzeń może wykonywać osoba legitymująca się dyplomem ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej. Kształcenie w tym zawodzie odbywa się również w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych. W ramach rozwoju zawodowego można uzyskać dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie technik mechanik, uzupełniając wykształcenie ogólne do poziomu średniego. 
2. Mechanik-monter maszyn i urządzeń powinien mieć uzdolnienia techniczne, umiejętność koncentracji uwagi i logicznego rozumowania. Powinien być sprawny manualnie, dokładny, mieć poczucie odpowiedzialności podczas wykonywania zadań zawodowych oraz efektywnie pracować w zespole. 
3. Mechanik-monter maszyn i urządzeń powinien mieć wiedzę o częściach maszyn i urządzeń, rodzajach połączeń, materiałach konstrukcyjnych i eksploatacyjnych, środkach transportu wewnętrznego, sposobach transportu i składowania materiałów, rodzajach korozji oraz sposobach ochrony przed korozją, technikach i metodach wytwarzania części maszyn i urządzeń, maszynach i narzędziach do obróbki ręcznej i maszynowej, przyrządach pomiarowych stosowanych podczas obróbki ręcznej i maszynowej. Powinien także umieć sporządzać szkice części maszyn, rysunki techniczne z wykorzystaniem technik komputerowych, wykonywać pomiary warsztatowe, posługiwać się dokumentacją techniczną maszyn i urządzeń, stosować programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań. 
4. Aby wykonywać zawód mechanika-montera maszyn i urządzeń, trzeba mieć doświadczenie w montowaniu, obsłudze i konserwacji maszyn i urządzeń oraz w ich instalowaniu i uruchamianiu. 
Środowisko i charakter pracy: 
Mechanik-monter maszyn i urządzeń może być zatrudniony w przedsiębiorstwach przemysłu metalowego i maszynowego, przedsiębiorstwach obsługowo-naprawczych, a także w innych działach gospodarki zajmujących się wytwarzaniem i eksploatacją maszyn i urządzeń. Mechanik-monter maszyn i urządzeń swoją pracę najczęściej wykonuje w zamkniętych pomieszczeniach produkcyjnych, gdzie może być narażony na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia, takich jak: hałas, wibracje, zapylenie. Na stanowisku pracy mogą występować również zagrożenia mechaniczne pochodzące od ruchomych elementów maszyn i urządzeń, jak również zagrożenia elektryczne pochodzące od urządzeń zasilanych energią elektryczną, możliwość kontaktu z elementami o niebezpiecznej temperaturze i różnymi cieczami eksploatacyjnymi. Mechanik-monter maszyn i urządzeń pracuje najczęściej w zespole, w systemie zmianowym; w zależności od natężenia produkcji czy prac w zakładzie musi się liczyć z koniecznością pracy po godzinach lub w dni ustawowo wolne. Wykonywane zadania są najczęściej rutynowe. 

Kwalifikacje zawodowe: Użytkowanie pojazdów, maszyn, urządzeń i narzędzi stosowanych w rolnictwie. Obsługa techniczna oraz naprawa pojazdów, maszyn i urządzeń stosowanych w rolnictwie.
Mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych obsługuje ciągniki i maszyny rolnicze oraz wykonuje zabiegi agrotechniczne, takie jak: orka, bronowanie, włókowanie, opryski, wysiewanie nawozów sztucznych. 
Główne zadania i wykonywane czynności: 
1. Przygotowuje ciągniki, maszyny rolnicze i kombajny do pracy. 
2. Wykonuje orki pługami wieloskibowymi, bronuje gleby bronami zwykłymi lub talerzowymi itp. 
3. Zasila glebę nawozami pylistymi i płynnymi oraz innymi środkami za pomocą rozpylaczy i opryskiwaczy. 
4. Zasiewa nasiona zbóż za pomocą siewników wielorzędowych, sadzi za pomocą specjalnych kombajnów. 
5. Odchwaszcza uprawy. 
6. Ustala przyczyny powstawania usterek maszyn rolniczych i kombajnów. 
7. Dokonuje drobnych napraw i usuwa awarie w warunkach polowych. 
Kompetencje i kwalifikacje: 
1. Pracę w zawodzie mechanika-operatora pojazdów i maszyn rolniczych może wykonywać osoba legitymująca się dyplomem ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej. Kształcenie w tym zawodzie odbywa się również w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych oraz nauki w rzemiośle. 
2. W ramach rozwoju zawodowego można uzyskać dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie technik mechanizacji rolnictwa, uzupełniając wykształcenie ogólne do poziomu średniego. 
3. Mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych powinien mieć zdolność samodzielnego podejmowania decyzji, być spostrzegawczy i odporny na stres. W tym zawodzie bardzo ważna jest zdolność koncentracji i podzielność uwagi, gdyż osoba go wykonująca często musi obserwować jednocześnie wiele parametrów pracy urządzeń i współpracujących z nimi środków technicznych. Ze względu na specyfikę zawodu od mechanika-operatora pojazdów i maszyn rolniczych wymaga się także uzdolnień technicznych. Pracy w tym zawodzie towarzyszy wysiłek fizyczny i długotrwała, wymuszona pozycja ciała, a także stres. 
4. Mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych powinien mieć wiedzę o częściach maszyn i urządzeń, rodzajach połączeń, materiałach konstrukcyjnych i eksploatacyjnych, środkach transportu wewnętrznego, sposobach transportu i składowania materiałów, rodzajach korozji oraz sposobach ochrony przed korozją, technikach i metodach wytwarzania części maszyn i urządzeń, maszynach i narzędziach do obróbki ręcznej i maszynowej, przyrządach pomiarowych stosowanych podczas obróbki ręcznej i maszynowej. Powinien także umieć sporządzać szkice części maszyn, rysunki techniczne z wykorzystaniem technik komputerowych, wykonywać pomiary warsztatowe, posługiwać się dokumentacją techniczną maszyn i urządzeń, stosować programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań. W tym zawodzie konieczna jest umiejętność wykonywania czynności kontrolno obsługowych pojazdów. Potrzebne jest prawo jazdy kategorii B. 
5. Aby wykonywać zawód mechanika-operatora pojazdów i maszyn rolniczych, trzeba mieć doświadczenie w użytkowaniu, ocenie stanu technicznego pojazdów, maszyn i urządzeń rolniczych oraz prowadzeniu samochodów osobowych oraz ciągników rolniczych. 
Środowisko i charakter pracy: 
Praca mechanika-operatora pojazdów i maszyn rolniczych ma charakter indywidualny, chociaż mogą się zdarzyć zadania wymagające umiejętności pracy w zespole. Mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych odpowiada zarówno za stan techniczny obsługiwanego sprzętu, jak i za jakość wykonanych prac. Często musi sam podejmować decyzje. Miejscem pracy mechanika-operatora pojazdów i maszyn rolniczych są pola, łąki, sady, lasy, a także pomieszczenia zamknięte – warsztaty. W pracy mechanika operatora pojazdów i maszyn rolniczych istnieje wiele zagrożeń dla zdrowia. Są to: drgania mechaniczne i hałas, przebywanie w atmosferze zanieczyszczonej kurzem i spalinami oraz zmienne warunki atmosferyczne. Podczas wykonywania prac związanych z chemiczną ochroną roślin pracownik jest narażony na bezpośredni kontakt z agresywnymi środkami chemicznymi. Praca może przebiegać w systemie jedno-, dwu- lub trzyzmianowym. 
W zależności od pory roku, dzienny czas pracy może być dłuższy lub krótszy. Wykonywanym zadaniom towarzyszy wysiłek fizyczny i długotrwała, wymuszona pozycja ciała, a także stres.

Kwalifikacje zawodowe: Diagnozowanie i naprawa podzespołów i zespołów pojazdów samochodowych. 
Mechanik pojazdów samochodowych diagnozuje i naprawia podzespoły i zespoły pojazdów samochodowych oraz obsługuje je zgodnie z wymaganiami producenta. 
Główne zadania i wykonywane czynności: 
1. Przyjmuje pojazdy samochodowe do naprawy i diagnozuje je, posługując się specjalistycznym sprzętem. 
2. Ustala i usuwa usterki w zespołach i układach pojazdów. 
3. Wykonuje prace demontażowo-montażowe, naprawia i reguluje zespoły i podzespoły pojazdu, w tym: silnik, skrzynię biegów, sprzęgło, układ hamulcowy, kierowniczy, zawieszenie i inne. 
4. Myje oraz czyści części i podzespoły. 
5. Dorabia i dopasowuje części nieznormalizowane. 
6. Sprawdza jakość wykonanych prac obsługowo-naprawczych za pomocą urządzeń diagnostycznych oraz wykonując jazdę próbną. 
7. Wykonuje rozliczenia kosztów obsługi i napraw. 
Kompetencje i kwalifikacje: 
1. Pracę w zawodzie mechanika pojazdów samochodowych może wykonywać osoba legitymująca się dyplomem ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej. Kształcenie w tym zawodzie odbywa się również w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych oraz nauki w rzemiośle. W dalszym procesie kształcenia można uzyskać dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie technik pojazdów samochodowych, uzupełniając wykształcenie ogólne do poziomu średniego. 
2. Mechanik pojazdów samochodowych powinien mieć dobry wzrok i umiejętność odróżniania barw, a także sprawny słuch, który umożliwia ocenę zakresu naprawy lub diagnostyki. Bardzo ważna jest zdolność koncentracji i podzielność uwagi. Mechanik pojazdów samochodowych powinien być dokładny, rzetelny oraz powinien dbać o czystość i porządek w miejscu pracy. Ze względu na specyfikę zawodu od mechanika pojazdów samochodowych wymaga się także uzdolnień technicznych, umiejętności pracy w zespole oraz umiejętności komunikacyjnych. Mechanik pojazdów samochodowych powinien wykazywać gotowość dokształcania się i podnoszenia kwalifikacji. 
3. Mechanik pojazdów samochodowych powinien mieć wiedzę o częściach maszyn i urządzeń, rodzajach połączeń, materiałach konstrukcyjnych i eksploatacyjnych, środkach transportu wewnętrznego, sposobach transportu i składowania materiałów, rodzajach korozji oraz sposobów ochrony przed korozją, technikach i metodach wytwarzania części maszyn i urządzeń, maszynach i narzędziach do obróbki ręcznej i maszynowej, przyrządach pomiarowych stosowanych podczas obróbki ręcznej i maszynowej. Powinien także umieć sporządzać szkice części maszyn, rysunki techniczne z wykorzystaniem technik komputerowych, wykonywać pomiary warsztatowe, posługiwać się dokumentacją techniczną maszyn i urządzeń, stosować programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań. 
4. Aby wykonywać zawód mechanika pojazdów samochodowych, trzeba mieć praktyczne umiejętności diagnozowania i naprawy pojazdów samochodowych. Niezbędne jest również prawo jazdy kategorii B. 
Środowisko i charakter pracy: 
Mechanik pojazdów samochodowych jest zatrudniany w warsztatach obsługowo-naprawczych zaplecza motoryzacyjnego, może pracować na wolnym powietrzu. Pracuje indywidualnie lub w małych zespołach, a wykonywane przez niego zadania są nadzorowane przez przełożonych. Mechanik może pracować pod presją czasu i odpowiada materialnie za jakość wykonywanych usług. Pracuje w systemie jedno- lub dwuzmianowym, w ciągu dnia. Może być narażony na kontakt z substancjami drażniącymi, hałas i drgania. 

Kwalifikacje zawodowe: Wykonywanie robót związanych z budową i remontem sieci komunalnych. Wykonywanie robót związanych z montażem i remontem instalacji sanitarnych.
Monter sieci, instalacji i urządzeń sanitarnych odpowiada za prawidłowy montaż i remonty sieci oraz instalacji wodociągowych, kanalizacyjnych i gazowych, sieci i węzłów ciepłowniczych oraz instalacji grzewczych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. 
Główne zadania i wykonywane czynności: 
1. Wykonuje montaż instalacji wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych, grzewczych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. 
2. Montuje przyłącza wodno-kanalizacyjne, urządzenia do pomiaru ciśnienia, przepływu wody, gazu, przewodów kanalizacyjnych itp. 
3. Wykonuje roboty przygotowawcze związane z budową sieci komunalnych oraz montażem instalacji sanitarnych. 
4. Wykonuje roboty związane z budową sieci wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych oraz sieci i węzłów ciepłowniczych. 
5. Wykonuje roboty związane z konserwacją, naprawą i modernizacją sieci komunalnych oraz instalacji sanitarnych. 
6. Przeprowadza konserwacje instalacji wodociągowo-kanalizacyjnych. 
7. Wymienia uszkodzone urządzenia. 
8. Usuwa awarie wodociągowe. 
Kompetencje i kwalifikacje: 
1. Pracę w zawodzie montera sieci, instalacji i urządzeń sanitarnych może wykonywać osoba, która ukończyła zasadniczą szkołę zawodową. Kształcenie w tym zawodzie odbywa się również w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych i nauki w rzemiośle. Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie montera sieci, instalacji i urządzeń sanitarnych w dalszym procesie kształcenia można uzyskać dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie technik urządzeń sanitarnych, uzupełniając wykształcenie ogólne do poziomu średniego. 
2. Wykonywanie zawodu montera sieci, instalacji i urządzeń sanitarnych wymaga sprawności fizycznej, gotowości do pracy w zmiennych warunkach, podzielności i koncentracji uwagi, dokładności i dyspozycyjności. Ze względu na specyfikę zawodu od montera sieci, instalacji i urządzeń sanitarnych wymaga się także samodzielności w podejmowaniu decyzji, umiejętności pracy pod presją czasu i w trudnych warunkach oraz umiejętności pracy w zespole. 
3. Monter sieci, instalacji i urządzeń sanitarnych powinien mieć wiedzę o rodzajach i elementach obiektów budowlanych, konstrukcjach obiektów budowlanych i technologii ich wykonania, materiałach budowlanych i ich właściwościach, rodzajach instalacji budowlanych oraz ich elementach, rodzajach i elementach podziemnej infrastruktury terenu, materiałach stosowanych do budowy sieci komunalnych i instalacji sanitarnych oraz ich właściwościach. Powinien umieć sporządzać rysunki techniczne oraz szkice robocze, rozróżniać urządzenia energetyczne stosowane w sieciach komunalnych i instalacjach sanitarnych, znać rodzaje i elementy dokumentacji projektowej sieci komunalnych oraz instalacji sanitarnych, rozróżniać rodzaje gruntów oraz określać ich właściwości, określać sposoby wykonywania robót ziemnych oraz zabezpieczania i odwadniania wykopów. 
4. Aby wykonywać zawód montera sieci, instalacji i urządzeń sanitarnych, trzeba mieć doświadczenie w wykonywaniu robót przygotowawczych związanych z budową sieci komunalnych oraz montażem instalacji sanitarnych, wykonywaniu robót związanych z budową sieci wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych oraz sieci i węzłów ciepłowniczych, wykonywaniu montażu instalacji wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych, grzewczych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych, wykonywaniu robót związanych z konserwacją, naprawą i modernizacją sieci komunalnych oraz instalacji sanitarnych. 
Środowisko i charakter pracy: 
Praca montera sieci, instalacji i urządzeń sanitarnych odbywa się zarówno na zewnątrz budynków, jak i w budynkach. W trakcie pracy mogą występować zagrożenia dla zdrowia spowodowane hałasem, drganiami, kontaktem z substancjami trującymi (gazami), trudnymi warunkami atmosferycznymi, niebezpiecznymi miejscami wykonywania zadań (na wysokości, w wykopach i studniach). Monter sieci, instalacji i urządzeń sanitarnych pracuje w systemie zmianowym, może również pracować na jedną zmianę, połączoną z pełnieniem dyżurów domowych i dyspozycyjnością na wypadek awarii. Pracuje samodzielnie lub w zespole. Zawodu tego nie mogą wykonywać osoby mające przeciwwskazania do podnoszenia i przenoszenia ciężarów. 

Kwalifikacje zawodowe: Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich. 
Murarz-tynkarz wykonuje z kamienia, cegły, bloczków, pustaków itp. konstrukcyjne i niekonstrukcyjne elementy budynków, a także prowadzi w tym zakresie prace remontowe i konserwatorskie. Wykonuje także tynki w budynkach i innych budowlach z różnych rodzajów zapraw za pomocą ręcznych narzędzi, sprzętu pomocniczego, maszyn i urządzeń do przygotowania zapraw. 
Główne zadania i wykonywane czynności: 
1. Przygotowuje zaprawy murarskie. 
2. Wykonuje z różnych materiałów mury pełne lub z otworami okiennymi i drzwiowymi, kanałami dymowymi i wentylacyjnymi, o różnej grubości. 3. Wykonuje łuki i sklepienia, mury zbrojone, nadproża płaskie i stropy Kleina, gzymsy, attyki, kominy itd. 
4. Osadza stolarkę okienną i drzwiową oraz elementy ślusarki budowlanej. 
5. Montuje i demontuje rusztowania do robót murarskich. 
6. Wykonuje remonty i rozbiórki konstrukcji murowych. 
7. Przygotowuje różne podłoża pod wykonanie tynku. 
8. Przygotowuje zaprawy tynkarskie. 
9. Osadza w tynku narożniki ścienne i kratki wentylacyjne. 
10. Naprawia istniejące tynki. 
11. Ocenia przydatność materiałów do wykonania robót murarskich. 
Kompetencje i kwalifikacje: 
1. Pracę w zawodzie murarza-tynkarza może wykonywać osoba legitymująca się dyplomem ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej w zawodzie murarz-tynkarz. Kształcenie w tym zawodzie odbywa się również w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych i nauki w rzemiośle. Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie murarz-tynkarz w dalszym procesie kształcenia może uzyskać dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie technik budownictwa, uzupełniając wykształcenie ogólne do poziomu średniego. 
2. Od osoby wykonującej ten zawód wymaga się dobrej kondycji fizycznej, wytrzymałości na długotrwały wysiłek, dokładności i samokontroli oraz wyobraźni przestrzennej. Powinna ona mieć umiarkowanie rozwinięte zdolności komunikacyjne ze względu na pracę w większym zespole. 3. Murarz-tynkarz powinien mieć wiedzę na temat: rodzajów i elementów obiektów budowlanych, elementów instalacji budowlanych, materiałów budowlanych i ich zastosowania. Powinien znać zasady sporządzania rysunków budowlanych i ich przestrzegać oraz umieć wykonywać szkice robocze, a także rozróżniać rodzaje i elementy dokumentacji stosowanej w budownictwie. Bardzo istotna jest także umiejętność rozpoznawania elementów zagospodarowania terenów budów. 
4. Aby wykonywać zawód murarz-tynkarz, powinno się mieć podstawowe umiejętności wykonywania: zapraw murarskich, tynkarskich i mieszanek betonowych, murowanych konstrukcji budowlanych, tynków wewnętrznych i zewnętrznych, remontów i rozbiórek murowanych konstrukcji budowlanych, napraw tynków wewnętrznych i zewnętrznych. Niezbędna jest także umiejętność czytania ze zrozumieniem informacji przedstawionych w formie opisów, instrukcji, rysunków i szkiców. Przydatna może być umiejętność obsługi maszyn i urządzeń do transportu elementów na placu budowy oraz podstawowych narzędzi murarskich i maszyn budowlanych do transportu materiałów (przenośników taśmowych, pomp do zapraw, wyciągów budowlanych) oraz do przygotowania zaprawy (mieszarek i betoniarek). 
Środowisko i charakter pracy: 
Murarz-tynkarz pracuje najczęściej w zespole. Wykonuje monotonne czynności, musi mieć gotowość do pracy w dużym tempie. Pracuje zarówno na powietrzu, jak i wewnątrz budowanych lub remontowanych budynków. Może być narażony na zmienne warunki atmosferyczne, a większość pracy wykonuje na wysokości. Praca ta wiąże się z częstymi wyjazdami poza miejsce zamieszkania. Liczba zleceń zwiększa się w okresie letnim. 

Absolwent szkoły prowadzącej kształcenie w zawodzie  operator maszyn i urządzeń przemysłu drzewnego powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych w zakresie kwalifikacji

DRM.09 Obsługa i monitorowanie urządzeń i maszyn do produkcji drzewnej:

a) Obsługi i monitorowania urządzeń i maszyn do produkcji drzewnej

b) Naprawy i konserwacji maszyn i urządzeń do produkcji drzewnej

  • zajmuje się obsługą, kontrolowaniem i nadzorowaniem maszyn i urządzeń do produkcji drzewnej,
  • obsługuje urządzenia, stosowane w procesie produkcji materiałów drzewnych; prowadzi bieżącą kontrolę, jakości surowców i produktów;
  • prowadzi przeglądy i konserwację maszyn i urządzeń do produkcji drzewnej.

Zadania zawodowe:

  • organizowanie stanowiska pracy zgodnie z obowiązującymi wymaganiami ergonomii oraz przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska;
  • posługiwanie się dokumentacją techniczną maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle drzewnym oraz przestrzeganie norm dotyczących rysunku technicznego, części maszyn, materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych;
  • stosowanie specjalistycznych programów komputerowych wspomagających wykonywanie zadań na stanowisku pracy;
  • ustawianie parametrów maszyn, zespołów i mechanizmów;
  • obsługiwanie maszyn i urządzeń do produkcji drzewnej;
  • określanie przyczyn zużycia elementów maszyn i urządzeń do produkcji drzewnej występujących w trakcie ich eksploatacji;
  • rozpoznawanie i określanie przyczyn powstawania wad obróbki skrawaniem drewna i tworzyw drzewnych oraz podejmowanie działań eliminujących takie wady;
  • konserwowanie elementów i zespołów maszyn i urządzeń do produkcji drzewnej;
  • przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosowanie przepisów prawa dotyczących ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska.

Kwalifikacje zawodowe: Użytkowanie obrabiarek skrawających. 
Operator obrabiarek skrawających wykonuje obróbki na obrabiarkach skrawających oraz nadzoruje proces wytwarzania produktów na tokarkach lub frezarkach sterowanych numerycznie. 
Główne zadania i wykonywane czynności: 
1. Ustawia parametry i nadzoruje pracę obrabiarek skrawających. 
2. Mocuje obrabiane przedmioty. 
3. Uruchamia, realizuje obróbkę i zatrzymuje obrabiarki skrawające. 
4. Wykrywa nieprawidłowości w pracy obrabiarek. 
5. Obsługuje przyrządy i narzędzia pomiarowe do sprawdzania jakości wykonanej obróbki. 
Kompetencje i kwalifikacje: 
1. Pracę w zawodzie operatora obrabiarek skrawających może wykonywać osoba legitymująca się dyplomem ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej. Kształcenie w tym zawodzie odbywa się również w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych i nauki w rzemiośle. W toku dalszego kształcenia można uzupełnić wykształcenie ogólne do średniego, uzyskując tytuł technika mechanika. 
2. Wykonywanie zawodu operatora obrabiarek skrawających wymaga uzdolnień technicznych i manualnych. Operatora powinna cechować odpowiedzialność, samodzielność, dokładność, spostrzegawczość, podzielność uwagi oraz umiejętność koncentracji. Ponadto jest wymagany dobry wzrok (dopuszcza się korygowanie wad okularami) oraz dobra kondycja fizyczna. 
3. Operator obrabiarek skrawających powinien mieć wiedzę na temat: części maszyn i urządzeń, rodzajów połączeń, materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych, środków transportu wewnętrznego, sposobów transportu i składowania materiałów, rodzajów korozji oraz sposobów ochrony przed korozją, technik i metod wytwarzania części maszyn i urządzeń, a także na temat maszyn i narzędzi do obróbki ręcznej i maszynowej, przyrządów pomiarowych stosowanych podczas obróbki ręcznej i maszynowej. Powinien umieć sporządzać szkice części maszyn, rysunki techniczne z wykorzystaniem technik komputerowych, wykonywać pomiary warsztatowe, posługiwać się dokumentacją techniczną maszyn i urządzeń, stosować programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań. 
4. Aby wykonywać zawód operatora obrabiarek skrawających, należy mieć doświadczenie w przygotowywaniu obrabiarek skrawających konwencjonalnych i sterowanych numerycznie do planowanej obróbki, wykonywaniu obróbki na konwencjonalnych obrabiarkach skrawających oraz na obrabiarkach sterowanych numerycznie zgodnie z wymaganiami dokumentacji technologicznej. 
5. Konieczne są umiejętności wykonywania obliczeń dotyczących obróbki maszynowej skrawaniem i rozróżniania układów sterowania obrabiarek. 
Środowisko i charakter pracy: 
Stanowiskiem pracy operatora obrabiarek skrawających jest pojedyncza obrabiarka (tokarka, frezarka lub centrum obróbcze) lub zespół obrabiarek, umiejscowionych w halach produkcyjnych . Operator obrabiarek skrawających pracuje wyłącznie w pomieszczeniach zamkniętych, ogrzewanych, dobrze oświetlonych i wentylowanych. Na stanowisku pracy występują zagrożenia dla zdrowia spowodowane uciążliwymi warunkami pracy, m.in. hałasem, kontaktem z substancjami chemicznymi, podnoszeniem znacznych ciężarów, pracą w pozycji wymuszonej. Jest to praca w miarę zróżnicowana, wykonywana w systemie zmianowym, 8 godzin dziennie, ewentualnie też w nadgodzinach.

Kwalifikacje zawodowe: Produkcja wyrobów piekarskich. 
Piekarz zajmuje się wytwarzaniem wyrobów piekarskich zgodnie z recepturą.
Główne zadania i wykonywane czynności:
1. Obsługuje i reguluje pracę urządzeń do wytwarzania pieczywa. 
2. Ocenia przydatność surowców i pieczywa. 
3. Wytwarza, przygotowuje i wypieka ciasta. 
4. Magazynuje surowce. 
5. Przygotowuje pieczywo do dystrybucji. 
6. Prowadzi dokumentację produkcyjną i rozliczenia surowców. 
Kompetencje i kwalifikacje: 
1. Na stanowisku piekarza pracodawcy zatrudniają absolwentów zasadniczej szkoły zawodowej. 
2. Zdobycie tego zawodu jest możliwe dzięki kształceniu w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych lub w rzemiośle. Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie piekarza w dalszym procesie nauki może uzyskać dyplom technika technologii żywności. 
3. Zawód piekarza wymaga wiedzy na temat prawa wytwarzania produktów spożywczych, wartości odżywczej produktów, metod utrwalania żywności, przechowywania i ich wpływu na jej jakość. Piekarz powinien znać maszyny, urządzenia i instalacje techniczne przetwórstwa spożywczego, czytać rysunki techniczne, a także mieć wiedzę na temat bezpieczeństwa żywności i możliwych zagrożeń. W tym zawodzie konieczna jest znajomość zasad bhp, ppoż., systemów GHP, GMP i HACCP. 
4. Aby wykonywać zawód piekarza, niezbędna jest znajomość surowców i wyrobów piekarskich, receptur, metod wytwarzania i oceny jakości. Istotna jest znajomość zasad magazynowania, dokumentowania i przygotowywania do obrotu wyrobów piekarskich. Niezbędna jest umiejętność doboru oraz obsługi pieców i maszyn do wypiekania kęsów ciasta. Piekarz musi znać proces zmian zachodzących w cieście podczas wypieku, a także umieć ręcznie i mechanicznie dzielić i formować ciasto do wypieku. 
5. Piekarz powinien wykazywać się sprawnością sensoryczną, zwłaszcza zmysłu smaku i węchu, powinien cechować się odpowiedzialnością, dokładnością i umiejętnością współpracy w zespole. 
6. Konieczna w tym zawodzie jest dobra kondycja fizyczna, zdolność oceny organoleptycznej surowców, a także dbałość o porządek w miejscu pracy. 
Środowisko i charakter pracy: 
Praca w tym zawodzie ma charakter indywidualny lub zespołowy. Piekarz wykonuje czynności w pozycji stojącej, w pomieszczeniach zamkniętych, o podwyższonej temperaturze, o dużym natężeniu hałasu i zapyleniu. Praca wymaga sprawności fizycznej, siły, dobrego stanu zdrowia. Zawód piekarza jest wykonywany w systemie zmianowym, wiąże się z aktywnością w godzinach nocnych, także w dni ustawowo wolne. Czynności zawodowe piekarz wykonuje w stroju roboczym. Podczas wykonywania czynności zawodowych piekarz jest narażony na ryzyko wystąpienia alergii wziewnych lub skórnych, poparzeń, skaleczeń, urazów kręgosłupa ze względu na przenoszenie ciężarów. Praca odbywa się za pomocą urządzeń.

Kwalifikacje zawodowe: Prowadzenie sprzedaży. 
Sprzedawca zajmuje się obsługą klienta, sprzedażą produktów i usług. 
Główne zadania i wykonywane czynności: 
1. Organizuje sprzedaż. 
2. Przygotowuje produkty do sprzedaży. 
3. Bierze udział w przygotowywaniu ofert sprzedaży. 
4. Organizuje zaopatrzenie. 
5. Przyjmuje dostawy towarów. 
6. Prowadzi sprzedaż towarów lub usług. 
7. Obsługuje klienta. 
8. Inkasuje należności. 
9. Sporządza faktury. 
10. Udziela informacji na temat produktów i warunków sprzedaży. 
11. Realizuje zamówienia sprzedażowe. 
12. Dba o estetykę miejsca pracy. 
13. Zabezpiecza miejsce pracy przed kradzieżą. 
Kompetencje i kwalifikacje: 
1. W zawodzie sprzedawcy pracodawcy zatrudniają absolwentów zasadniczej szkoły zawodowej. Istnieje możliwość kontynuowania edukacji w zawodzie technik handlowiec lub technik księgarstwa, a także w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych. 
2. Sprzedawca powinien wykazywać się znajomością towaroznawstwa, klasyfikowania towarów, zasad magazynowania i transportu towarów. Od sprzedawcy wymagana jest wiedza w zakresie procedur reklamacyjnych, praw konsumenta, marketingu, zasad sporządzania dokumentów. 
3. W zawodzie sprzedawcy konieczna jest wiedza i umiejętności dotyczące dokumentowania dostaw, przygotowywania towarów do sprzedaży. Istotna jest znajomość norm towarowych i norm jakościowych, metod prezentacji towarów, ich rozmieszczania i magazynowania, a także umiejętność zabezpieczania towarów przed zniszczeniem czy kradzieżą. Niezbędna w tym zawodzie jest umiejętność przeprowadzania inwentaryzacji, obsługi urządzeń technicznych na stanowiskach pracy, znajomość i umiejętność stosowania technik sprzedaży, prezentacji asortymentu klientom. 
4. Od sprzedawcy są wymagane dobrze rozwinięte umiejętności interpersonalne, wysoka kultura osobista, życzliwość, umiejętność odnajdywania się w trudnych sytuacjach interpersonalnych. Ważna w tym zawodzie jest umiejętność szybkiego zapamiętywania. 
Środowisko i charakter pracy: 
Praca w zawodzie sprzedawcy odbywa się w unormowanym czasie, także w systemie zmianowym i w dni ustawowo wolne. Sprzedawca wykonuje czynności zawodowe w pozycji stojącej, w przypadku obsługi klientów, ale także w pozycji siedzącej – w razie prac administracyjnych. Praca odbywa się w stałych warunkach, najczęściej w pomieszczeniach. Praca może mieć charakter indywidualny lub zespołowy.

Kwalifikacje zawodowe: Wytwarzanie wyrobów stolarskich. 
Stolarz wykonuje za pomocą narzędzi do ręcznej obróbki drewna oraz maszyn i urządzeń do obróbki drewna różnego rodzaju meble, stolarkę budowlaną oraz galanterię z wykorzystaniem różnego gatunku drewna oraz materiałów drewnopodobnych. 
Główne zadania i wykonywane czynności: 
1. Wykonuje trasowanie i ręczną obróbkę: przerzynanie, struganie dłutowanie, wiercenie klejenie, okleinowanie, montowanie, wykańczanie. 
2. Przygotowuje do pracy i obsługuje podstawowe obrabiarki drewna: piły tarczowe i taśmowe, strugarki, frezarki, wiertarki i inne. 
3. Wykonuje płyty metodą klejonego drewna oraz połączeń drewna stosowanych w meblarstwie i stolarce budowlanej z wykorzystaniem obróbki ręcznej i maszynowej. 
4. Montuje meble oraz stolarkę budowlaną i wykańcza ich powierzchnię. 
5. Okuwa wyroby stolarskie różnego typu okuciami. 
6. Wykonuje elementy i przedmioty o charakterze galanterii. 
7. Naprawia i odświeża meble i wyroby stolarki budowlanej. 
8. Wykonuje meble wzorcowe, kopie mebli stylowych oraz współczesne meble artystyczne. 
Kompetencje i kwalifikacje: 
1. Pracę w zawodzie stolarza może wykonywać osoba, która ukończyła zasadniczą szkołę zawodową. Kształcenie w tym zawodzie odbywa się również w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych oraz kształcenia w rzemiośle. W dalszym procesie kształcenia można uzyskać dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie technik technologii drewna, uzupełniając wykształcenie ogólne do poziomu średniego. 
2. W zawodzie stolarza szczególnie ważne są spostrzegawczość i dokładność, a także zdolność koncentracji i podzielność uwagi. Ze względu na specyfikę zawodu od stolarza wymaga się także uzdolnień technicznych, a mile widziane są zdolności artystyczne. W wykonywanej pracy są przydatne umiejętności twórczego myślenia i wyobraźnia przestrzenna. 
3. Stolarz powinien mieć wiedzę na temat gatunków drewna, materiałów drzewnych, tworzyw drzewnych i ich właściwości, wad drewna i przyczyn ich powstawania, rodzajów uszkodzeń materiałów. Konieczna jest umiejętność sporządzania szkiców i rysunków technicznych, posługiwania się instrukcjami obsługi maszyn i urządzeń. 
4. Aby wykonywać zawód stolarza, trzeba mieć doświadczenie w wykonywaniu wyrobów z drewna i tworzyw drzewnych, obsłudze oraz konserwacji maszyn i urządzeń stosowanych w stolarstwie, wykonywaniu napraw, renowacji i konserwacji wyrobów stolarskich, szacunku brakarskim gatunków drewna i wartości technicznej drewna oraz materiałów drewnopochodnych. Przydatna może też być znajomość dawnych i współczesnych technologii, zdobnictwa, materiałów, przy użyciu narzędzi i maszyn do obróbki drewna. 
Środowisko i charakter pracy: 
Miejscem pracy stolarza mogą być hale produkcyjne w dużych zakładach meblowych lub warsztaty stolarskie w zakładach rzemieślniczych. Mogą tam występować zagrożenia dla zdrowia spowodowane uciążliwymi warunkami pracy, np. hałasem, zapyleniem i bezpośrednim kontaktem z materiałami chemicznymi. Praca stolarza ma przeważnie charakter indywidualny, a wykonywane czynności są często rutynowe. Stolarz pracuje zazwyczaj w systemie jednozmianowym, ok. 8 godzin dziennie, chociaż czas pracy może się niekiedy wydłużać. 

INFORMACJE O ZAWODZIE:
ŚLUSARZ jest jednym z podstawowych zawodów w przemyśle metalowym i maszynowym. Z tego też względu zawód ślusarz ma szerokie zastosowanie w gospodarce narodowej, głównie w usługach oraz wytwarzaniu i eksploatacji wyrobów technicznych branży metalowej. Zadaniem ślusarza jest ręczna lub ręczno-maszynowa obróbka metalu. Ślusarz wykonuje wszystkie operacje ślusarskie jak: trasowanie, cięcie (blach, prętów, rur), prostowanie, piłowanie, wiercenie, gwintowanie, spawanie, klejenie i lutowanie. Przeprowadza demontaż mechanizmów i po naprawie dokonuje ich montażu. Uczniowie naszej szkoły odbywają praktyki zawodowe na Warsztatach Szkolnych pod okiem doświadczonej kadty nauczycieli. 
ZADANIA I CZYNNOŚCI:
Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie ślusarz będzie przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 
1. wykonywania elementów maszyn i urządzeń, 
2. naprawiania elementów maszyn i urządzeń, 
3. wykonywania połączeń, 
4. konserwowania elementów maszyn, urządzeń i narzędzi. 
UMIEJĘTNOŚCI ZDOBYTE W CYKLU KSZTAŁCENIA:
Zajęcia prowadzone z przedmiotów zawodowych realizowane są w dobrze wyposażonych pracowniach specjalistycznych na warsztatach szkolnych. Pozwolą uczniowi zdobyć umiejętności związane z: 
1. posługiwaniem się dokumentacją konstrukcyjną i technologiczną oraz normami technicznymi, 
2. czytać i interpretować rysunki wykonawcze i złożeniowe, 
3. wykonywać szkice prostych części maszyn i mechanizmów, 
4. użytkować zgodnie z wymogami racjonalnej eksploatacji: obrabiarki właściwe operacjom ślusarskim, narzędzia i przyrządy ślusarskie, 5. wykonywać operacje obróbki ślusarskiej: mechanicznej i ręcznej, 
6. wykonywać proste operacje obróbki skrawaniem, obróbki plastycznej, spawania i lutowania, 
7. wykonywać operacje montażowe i demontażowe maszyn, urządzeń, instalacji oraz mechanizmów, 
8. stosować techniki pomiarowe zgodnie z przeznaczeniem, 
ŚCIEŻKA KARIERY ZAWODOWEJ:
Ślusarze są zatrudniani w zakładach: usługowych naprawy sprzętu domowego, przemysłu metalowego, obsługi technicznej, naprawczych, oraz w przedsiębiorstwach zajmujących się wytwarzaniem i eksploatacją wyrobów technicznych w branży metalowej. Można również prowadzić własny warsztat ślusarski. 
W RAMACH KSZTAŁCENIA UCZEŃ ZDOBĘDZIE KWALIFIKACJE:
M.20. Wykonywanie i naprawa elementów maszyn, urządzeń i narzędzi 
Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie ślusarz po potwierdzeniu kwalifikacji M.20. Wykonywanie i naprawa elementów maszyn, urządzeń i narzędzi może uzyskać dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie technik mechanik po potwierdzeniu dodatkowo kwalifikacji M.44. Organizacja i nadzorowanie procesów produkcji maszyn i urządzeń oraz uzyskaniu wykształcenia średniego.

Kwalifikacje zawodowe: Wykonywanie wyrobów tapicerowanych. 
Tapicer tapiceruje meble oraz naprawia je i wykonuje renowację. 
Główne zadania i wykonywane czynności: 
1. Wykonuje tapicerowane części mebli lub kompletów mebli na podłożach twardych i miękkich. 
2. Wykonuje tapicerowane części wyposażenia środków transportowych i sprzętu sportowego. 
3. Wykonuje według projektu prace dekoracyjne tapicerskie związane z urządzaniem salonów, wystaw czy innych wnętrz, także mieszkalnych. 
4. Wykonuje naprawy tapicerowanych części mebli i sprzętów wraz z drobnymi naprawami drewnianych części konstrukcji. 
5. Zakłada szkielety i urządzenia podtrzymujące draperie, zasłony, kotary, firanki itp. 
6. Wykańcza wyroby tapicerskie pasmanterią, pikowaniem lub innymi ozdobami. 
Kompetencje i kwalifikacje: 
1. Pracę w zawodzie tapicera może wykonywać osoba, która ukończyła zasadniczą szkołę zawodową. 
2. Kształcenie w tym zawodzie odbywa się również w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych oraz kształcenia w rzemiośle. 
3. W zawodzie tapicera ważna jest sprawność manualna i rozróżnianie barw. Wymagają tego czynności, takie jak dobór tkanin, krojenie, szycie i inne. Zdolność do pracy w warunkach monotonnych jest przydatna tapicerowi pracującemu w dużych zakładach, gdzie występuje powtarzalność czynności. 
4. Elastyczność i otwartość na zmiany oraz samodzielność jest ważna w pracy w małych zakładach rzemieślniczych, gdzie wykonywane czynności często się zmieniają. 
5. Tapicer powinien mieć wiedzę na temat gatunków drewna, materiałów drzewnych i tworzyw drzewnych i ich właściwości, wad drewna i przyczyn ich powstawania, rodzajów uszkodzeń materiałów. W tym zawodzie konieczna jest umiejętność sporządzania szkiców i rysunków technicznych, posługiwania się instrukcjami obsługi maszyn i urządzeń. 
6. Aby wykonywać zawód tapicera, należy mieć doświadczenie w wykonywaniu wyrobów tapicerowanych i prac dekoratorskich oraz wykonywaniu napraw i renowacji wyrobów tapicerowanych. Przydatne są umiejętności czytania rysunków roboczych i sporządzania odręcznych szkiców przedstawiających rozwiązania konstrukcyjne różnych wyrobów tapicerskich, oceny jakości surowców włókienniczych, wyściółkowych oraz materiałów i półfabrykatów stosowanych w tapicerstwie oraz używania narzędzi ręcznych stolarskich i ślusarskich. 
Środowisko i charakter pracy: 
Miejscem pracy tapicera meblowego jest hala produkcyjna w dużych zakładach produkujących meble lub pracownia zakładów rzemieślniczych. Tapicer meblowy może też prowadzić własną firmę. Zagrożenia występujące podczas wykonywania pracy w zawodzie tapicera są związane przede wszystkim z podnoszeniem i przenoszeniem ciężarów, długotrwałą pracą w pozycji stojącej lub pracą w pozycjach wymuszonych, przebywaniem w zanieczyszczonym pyłami powietrzu, kontaktem z substancjami łatwopalnymi (klejami, piankami). Praca tapicera ma przeważnie charakter indywidualny, a wykonywane czynności mogą być rutynowe. W dużych zakładach tapicer pracuje zazwyczaj w systemie jednozmianowym, ok. 8 godzin dziennie, chociaż czas pracy może się wydłużać. 

Nie jest to katalog zamknięty. Uczniowie mogą uczyć się w każdym zawodzie, dostępnym na liście Zawodów Szkolnictwa Branżowego Ministerstwa Edukacji Narodowej, pod warunkiem znalezienia pracodawcy, u którego będą odbywać zajęcia praktyczne.